„Z Pamiętnika Starego Piernika”

Musiało minąć dziewięć lat,aby przestano się „cyrtolić’ z wdową po Czesławie Niemenie Wydrzyckim i traktować emerytowaną modelkę tak jak sobie na to zasługuje – czyli obnażyć jej niegodziwości wobec ludzi bliskich Niemena. Publikacje (Newsweek, Regionalny, Angora, Poprawny)i wywiady prasowe (Styl Twój, Zwierciadło, Pani) z panią Małgorzatą oraz dwóch córek (trzecia uczciwie i po prawdzie coś powie) spadkobierczyń dorobku Wielkiego Artysty dowodzą jednego, że trwa nieustawicznie „wyprawa po złote runo” jako form zadośćuczynienia za rzekome straty, a właściwie za brak posłuszeństwa wobec ich woli ograniczenia wszystkich i wszystkiego w imię władztwa prawnego…a nie w imię wyższej misji i postawy. Ograniczenie nie jest wyrazem dobrej woli. Moja wiedza o songu „Musica Magica” skomponowanego przez Czesława Niemena do tekstu Concetty Gangi- Faridy, razem wykonanym przez ten duet jest wystarczająco duża, aby uznać ten song za ważny w twórczości Niemena. Utwór powstał w końcu lat 80-tych (ok. 1989 roku). Do słów Faridy Niemen skomponował muzykę i nagrał w domowym studio. Prezentował ten utwór na koncertach oraz w Polskim Radiu w programie pierwszym. I to jest WŁAŚCIWA, pierwotna wersja utworu, do której prawa mają spadkobiercy Niemena. A jest ich czworo, a nie jak stara się upublicznić pani Małgorzata, ostatnia żona Niemena, że tylko ona jest tą jedyną najważniejszą.
Druga wersja tego utworu powstała, gdy do domowego studia Niemen zaprosił Faridę i ona dograła do wersji pierwotnej swoją partię wokalną. Są zatem dwie wersje tego samego utworu. Jedna z muzycznym wkładem samego Niemena, druga z muzycznym wkładem Niemena i Faridy. I tę drugą wersję utworu Niemen podarował Faridzie. Właśnie ta druga wersja utworu „Musica Magica” była prezentowana w Poznaniu podczas koncertu na 70.te Urodziny Czesława Niemena – Wydrzyckiego.
I z tego powodu wzięły się nieoczekiwane problemy i spotkanie pozwanego czyli mnie jako przedstawiciela Stowarzyszenia Muzycznego ?Brzmienia? i powódki Małgorzaty Niemen – Wydrzyckiej w Sądzie Okręgowym w Poznaniu. W ostatnim czasie natężona jest sądowa aktywność jednej ze spadkobierczyń dorobku Niemena. O co może chodzić wdowie po tym Artyście uznanym za najwybitniejszego w XX wieku. Trudno zrozumieć i prześwietlić kobiecą naturę. Gdyby to dotyczyło tylko spuścizny twórczej Czesława Niemena – Wydrzyckiego to miałbym wyrobiony pogląd, bo znałem Go dobrze, mieliśmy podobne gusty muzyczne, ceniliśmy też te same wartości, byliśmy przyjaciółmi.
Teraz pani Małgorzata próbuje „dorobić mi gębę” tego, który nie respektuje jej zaleceń czy nawet postanowień. Wśród „niegodziwców” pojawia się Romuald Juliusz Wydrzyki -brat stryjeczny Czesława, Jan Edward Czachor – autor książki „Niemen w Swiebodzinie”, preses Stowarzyszenie Pamięci Czesława Niemena, Tadeusz Sklinski – biograf i przyjaciel Niemena od 1967 roku, wymienia też moje nazwisko, potem wymienia nazwy firm fonograficznych i wydawnictw książkowych.
Krzysztof Wodniczak