Głoska „ł”

Zatrzymajmy się przez chwilę przy wymowie głoski ?ł?. Często ulega ona redukcji i słyszymy [dug?i] zamiast długi, [wytumaczyć] zamiast wytłumaczyć. Podobne przykłady można mnożyć. Taka wymowa jest błędem.

Istnieją dwa warianty wymowy głoski ?ł?. Są to:

1.Tzw. ł sceniczne, czyli głoska przedniojęzykowo-zębowa ? czubek języka dotyka zębów. Tradycyjnie było ono zalecane w wymowie scenicznej, a poza tym tak mówiła część inteligencji zwłaszcza ze wschodu.

2.ł wargowe (inaczej u niezgłoskotwórcze ? o barwie głoski decyduje ruch języka, a przede wszystkim warg. Jest to typ wymowy, który obecnie znacznie przeważa ? jest łatwiejszy i mniej skomplikowany do uzyskania. Zaczyna w tej chwili dominować nawet w teatrze.

Ten drugi sposób mówienia, z ł wargowym, należy uznać za normę. Formy z ł scenicznym są dzisiaj jedynie dopuszczalnym wariantem fonetycznym.

UWAGA

Ł należy ZAWSZE artykułować starannie, tak aby nie było ono nadmiernie osłabione.